Ég hafði nægan tÃma á Kúbu til að skrifa bloggfærslur og færa þær svo yfir á á nettölvuna þegar ég fór á netið og birta sÃðan… en ég nennti þvà ekki. Þannig að à staðinn kemur hér yfirlit yfir hvernig var. Þannig það verður svolÃtið löng færsla
Ég fór föstudaginn 15. aprÃl frá London til Madrid og þaðan til Kúbu. Flugið til Kúbu var um 10 tÃmar og þegar til Kúbu var komið tók eyjan á móti mér með þessu lÃka prýðisfallega sólarlagi sem sást vel úr vélinni þegar við biðum eftir að komast frá borði. Einhvern veginn tókst mér að verða sÃðastur út úr vegabréfaskoðun en fékk hins vegar bakpokann minn strax og ég kom að bandinu, aðrir biðu lengur. SÃðan tók við góður hálftÃmi à biðröð eftir að skipta peningum, en á hótelið komst ég áður en of langt var liðið á kvöld. Fyrstu nóttina tók ég eftir að þó nokkuð hljóðbært var á hótelinu, og samtöl niðri á opna barnum bárust vel upp. Eftir það greip ég til eyrnatappanna.
Helgin fór að mestu à að sofa úr mér flugþreytuna en á mánudeginum byrjaði dansinn. Ég var þarna á vegum dansk/sænsks hóps þannig að ég var eini sem ekki talaði reiprennandi norrænu. Það kom aldrei verulega à koll mér, en gat verið óþægilegt.
Fyrri vikuna dansaði minn hópur á systurhóteli þessa um 10 mÃnútna gang frá og það var dansað frá 9.30 til 1.30, með hálftÃma frÃmÃnútum
Fyrsta mánudaginn fór hópurinn saman à gönguferð um Havana, og sáum lÃtinn hluta af gömlu Havana, Vieja Habana. Daginn eftir var farið á Casa de la Música klúbbinn og dansað við dynjandi salsaband. Mikið stuð, og þar sem klúbburinn var opinn til 9 var nægur tÃmi á eftir til að borða saman.
à miðvikudeginum tók ég mér frà en á fimmtudeginum var aftur farið að dansa. à föstudeginum var sÃðan partà á hótelinu, enda tæpur helmingur hópsins þá að fara heim.
Laugardagurinn fór à að ganga Vieja Habana þvers og kruss. Frá um 1980 er búið að vinna mikið verk à að endurgera hús à þessum hluta, og sumar götur og torg eru afskaplega flott. En það þarf ekki annað en að fara eina götu til hliðar til að koma þar sem ekki hefur verið gert upp og sést þá hversu afskaplega illa farin og þreytt hverfið er, en jafnvel á niðurnÃddum húsum sjást ennþá leyfar af forni fegurð. Það er afskaplega tilkomumikið að ganga þar um.
SÃðan fór ég yfir à virkið El Morro, við hafnarkjaftinn og skoðaði mig þar um ásamt danskri fjölskyldu og dansfélaganum mÃnum kúbönskum, en við vorum öll með okkar sérstaka danspartner sem við dönsuðum við à tÃmum og fórum með út þegar farið var að dansa. Hún fór sÃðan með okkur á lÃtinn veitingastað þarna skammt frá til að snæða kvöldverð áður en haldið var heim á hótel.
à sunnudeginum bauð hún mér sÃðan að fylgjast með trúarathöfn sem hennar trúflokkur var með. Ég held að sú uppákoma verðskuldi sérfærslu, frekar ólÃkt Ãslenskri kirkjuferð!
Seinni vikan var frekar róleg, eftir að fækkaði à hópnum var breytt hópaskipan og ég dansaði þá á hótelinu mÃnu, alveg sáttur við að sleppa við þrammið yfir á hitt. Fór aðeins einu sinni út, á Casa de la Música aftur, og sÃðan var aftur partà á föstudeginum. Hafði ætlað mér að skoða mig betur um à miðbæ Havana á laugardeginum, en endaði á að sitja við laugina allan daginn og slaka á. à sunnudeginum flaug ég sÃðan til Panama City og þaðan til Guatemala City og tók sÃðan rútu à fjóra tÃma til að koma hingað til Quetzaltenango, eða Xela eins og bærinn er nú frekar kallaður.
Það er alveg vert að koma á framfæri að Kindle er alger bjargvættur à svona ferðalögum, styttir stundir heilmikið, stundum of mikið, án þess að maður þurfi að draga með sér 10 kÃló af bókum.
Annað sem kom skemmtilega á óvart var að það var gervihnattarsjónvarp á hótelinu, þannig að enski boltinn fór ekki framhjá mér. Þökk sé tÃmamuninum tók ég þó ekki mjög eftir að eitthvað brúðkaup hefði verið þarna sÃðasta föstudaginn, þó aðeins á fréttastöðvunum.
1