Á föstudaginn var lauk dvöl minni í Xela. Ég er búinn að læra heilmikið í spænsku, ekki annað hægt með einkakennara. Tekur að vísu svolítið á, aldrei hægt að slaka á í tímum og leyfa öðrum að spreyta sig. Á móti kemur að ég réði vel ferðinni og lét kenna mér mikið í málfræði, enda flest einfalt að skilja með hliðsjón af öðrum málum. Orðaforðinn kemur svo.
Á föstudag fór ég til Antigua, aðal ferðamannabæjarins í Guatemala. þar er mikið um gamlar byggingar, og rústir, enda var borgin áður höfuðborg, en yfirgefin að mestu eftir mikla jarðskjálfta á 18. öld. Falleg og flott, en mjög túrístísk og ég er ánægður með að hafa frekar lært í Xela, meira ‘alvöru’ finnst mér einhvern veginn.
Eldsnemma á mánudag fór ég síðan út á flugvöll og flaug norður í land, til Flores. Þaðan er um klukkutíma akstur til Tikal. Ég keypti pakkaferð þangað, og ákvað að gista á hóteli innan þjóðgarðsins, og skipta skoðunarferðinni í tvennt, eftirmiddags/kvöldferð og morgunferð.
Skemmst frá að segja að fáar ákvarðanir hafa verið betri. Þetta var í einu orði sagt stórfenglegt.
Ég var kominn á hótelið fyrir níu, og eyddi deginum að mestu í og við sundlaugina. Klukkan hálfþrjú var farið af stað og gengið inn á svæðið. Fyrstu rústirnar sem við fórum um voru frekar litlar en fljótlega var komið að brattasta hofinu sem við myndum skoða.

Ég dreif mig upp, en fyrir lofthræddan var það meira en að segja það. Þó stiginn sé brattur var svosem allt í lagi að fara upp og niður, ég starði bara á vegginn og leit hvorki upp né niður. Þegar upp var komið var lofthræðslan öllu meiri!

Útsýnið var þó stórkostlegt.

Þetta var ekki síðasta hofið sem ég fór upp á og eftir þetta var lofthræðslan aldrei jafn mikil.
Nokkru síðar vorum við kominn inn á Gran Plaza, þar sem margar aðalbyggingarnar eru. Tvö hof eru þar andspænis hvort öðru og til hliðar eru miklar byggingar á svonefndum akrópólisum. Við fórum upp á annað hofið:

og skoðuðum síðan akrópólísin. Þar sem algengara er að fólk komi að degi til og halla var farið af degi vorum við um tíma eini hópurinn þarna og það jók á stórfenglegheitin. Við sáum sólina setjast þarna og héldum síðan heim á hótel, í niðamyrkri.
Hópurinn sem hafði farið saman hafði smullið gersamlega saman og þegar heim var komið skelltum við okkur í laugina, tókum pina colada í laugina og slökuðum aðeins á, en fórum snemma að sofa, enda var ræs fyrir fjögur morguninn eftir til að labba þvert yfir allt svæðið til að komast að einu nyrsta hofinu til að horfa á dögunina.
Það var farið að bjarma af degi þegar við komum þar upp og hægt að grilla í næsta hof gegnum mistrið, fyrst um sinn

En mistrið jókst eftir því sem á leið og birti. En sólarupprásin var aukaatriðið, að hlusta á skóginn vakna þar sem við sátum þarna fyrir ofan frumskóginn er gjörsamlega ógleymanlegt.

Eftir að niður var komið voru frekar hof skoðuð. Því miður máttum við ekki fara upp á pýramídann sem notaður var til stjörnuskoðunar, það var bannað eftir að kona féll niður af honum og lést fyrir 2 árum.
Að lokum fórum við aftur inn á Gran Plaza og skoðuðum þann hluta akrópólis sem hafði orðið útundan daginn áður. Ekki laust við að ég væri orðinn ansi lúinn

Þegar heim var komið tók við góður morgunverður, laugin og síðan slakað á þangað til tími var kominn á að fljúga aftur til Ciudad de Guatemala þar sem ég gisti á ágætis gistiheimili í nótt og á svo flug til Perú kl 1 í dag