Það er nokkuð sÃðan ég gerði upp árið hér á blogginu, en eru ekki blogg að koma til baka? Zuckerberg og aðrir einráðir munu missa völdin?
Ég byrjaði árið slank og fÃnn à Logalandinu eins og oft áður og gekk ágætlega fram eftir ári að vera duglegur à ræktinni, en annars voru fyrstu mánuðir ársins tÃðindalitlir. Ég lærði reyndar að búa til Ãranska spÃnatsúpu en sú þekking verður ALDREI nýtt. En samverustundin með sumum af mÃnum uppáhalds var góð!

15. mars var einn af hápunktum ársins. Ég hafði njósnir af þvà að á landinu væri átrúnaðargoð. Ég sat fyrir honum á Ölveri, með treyju sem ég hafði fyrir 22 árum sett ártal til heiður tvennunni sem hann tryggði svo eftirminnilega. Eric Daniel Pierre Cantona, takk fyrir mig!
Fyrsta utanlandsferðin, þvà það eru jú oftast þær sem mér finnst bestar var farin um páskana. Eftir 12 ára hlé þar til árið áður lét ég nú lÃða 9 mánuði milli ÃtalÃuheimsókna og skrapp til Rómar þar sem ég eyddi indælli afmælishelgi og lét eftir mér að heimsækja ekki einn heldur tvo veitingastaði sem státa af hjólbarðastjörnunni góðu. Auk heldur naut ég þess að rölta um fornar slóðir, framhjá gistingunni góðu à Trastevere árið 2005 og fá mér nokkra á Campo de’ Fiori upp á góðar minningar.

Ãsland tók auðvitað á móti mér með byl en það var þolanlegra en oft áður. Það var lÃka stutt à næstu ferð, vikuferð á Microsoft ráðstefnu à Seattle fyrir vinnuna (og mig), góð en snörp ferð.

à lok maà var komið að hátÃðahöldum. ÞrjátÃu ára MR stúdentar héldu fyrst epÃskt partà úti á Granda og nokkur okkar mættu sÃðan à stúdentafagnaðinn viku sÃðar.
En þá var orðið stutt à stóra ævintýrið, HM à Rússlandi. Allir leikir Ãslands, endalaus flug, allir Moskvuflugvellir, þokkalegar eða fÃnar AirBnb Ãbúðir, utan ein! Ein frábær úrslit, ein grÃðarleg vonbrigði og ein tæp. Eyvindur frændi var traustur ferðafélag tvo þriðju hluta leiðarinnar!

à heimleiðinni tók ég tæpa viku à að ná mér niður á jörðina og gerði það à einum af mÃnum uppáhaldsstöðum, Sirmione á, hvar annars staðar? ÃtalÃu.
Það var skemmtilegasta tilviljun ársins að sama dag og ég lenti var Hafsteinn frændi með alla fjölskylduna lÃka að lenda à sama bæ, og fyrir vikið voru kvöldverðir mun fjölmennari og skemmtilegri en búist var við.
Ãgúst sýndi loks smá sumar hér heima og bjargaði þvà sem bjargað varð. Ég bardúsaði ýmislegt það sem eftir var árs, fór à afmælið, á tónleika, steig á svið à (galtómri) Hörpu og lagðist svo à veikindi sem tóku af mér mesta allan október og nóvember, ekkert sem alvarlegt má teljast eftir á en var dyggur stuðningsaðili aukakÃlóanna sem komu, en ekki mörg.
Fyrsta desember hélt ég upp á með að klæða mig upp á, og minnugur forfeðranna setti ég upp hatt, sem ég þurfti svo að halda mér à à næðingnum við Stjórnarráðið. Fyrir hundrað árum lá pabbi veikur à spænsku veikinni og var þvà ekki við þann hátÃðlega en nokkuð sorglega atburð þegar fullveldinu var lÃst.
Rétt fyrir jól varð mamma nÃræð og tók á móti gestum à tilefni dagsins, en fékk þó à þetta sinn að mestu að hvÃla sig frá undirbúningi, nægar hefur hún haldið veislurnar à gegnum tÃðina. Foreldrar voru 59 og 40 ára þegar ég kom à heiminn og það hafa verið mÃn mestu forréttindi að hafa þau hjá mér svo lengi sem raun ber vitni. Pabbi lést nÃutÃu og eins árs, og allt fram á sÃðasta ár heilsuhraustur og alltaf jafn klár à kollinu. Sama gildir um mömmu, ég þarf oftsinnis að minna mig á að hún sé svo gömul sem raun ber vitni.

Ãrinu lauk næstum þvà með að fagna góðum vini à brúðkaupi á laugardaginn var en lýkur à kvöld endanlega á sama stað og það hófst.
Þetta var nokkuð gott ár. Ferðalögin frábær, vinnan góð, einkalÃfið à jafnvægi, og veikindin ekki til að hafa áhyggjur af lengur, nema til að hrista af sér slenið sem þeim óhjákvæmilega fylgdi.
Ãrið 2019 er óskráð bók. Auðvitað verða ferðalög, en hver þau stærri verða er óráðið, og allt annað hefur sinn vanagang à Gaulverjabæ.
Vinum og ættingjum og öðrum sem rata á þetta blogg (Lifi bloggið!) óska ég farsæls og hamingjurÃks ár!