Enn eitt árið…
2005 à stikkorðum: Nanci, Berkeley og DC, eiturdvergur, Róm, VÃkingur fór upp og England vann Ashes, sömu helgina, horfnir vinir, ættingjar og hetjur.
Þyngdist slatta, léttist verulega og þyngdist aftur, þó ekki alveg à sama of fyrir ári, þökk sé bringubeinsbrotinu.
Það sem 2005 er semsé eftirminnilegt fyrir eru það sem kalla mætti ytri persónulegar aðstæður, annað breyttist lÃtið. Þetta var ágætt ár.
Gamlárskvöld með þvà sem nú má kalla hefðbundum hætti, eyddi þeim með þrem vinahjónum og börnum þeirra. Tiramisùið sló à gegn eins og alltaf. Kvöldið var næs, við röltum upp Grafarholtið à betra útsýni og gerðum upp árið eins og hefð er og sátum svo við kampavÃnssötur fram eftir nóttu.
Eins og venjulega voru strengd áramótaheit, à fyrra voru mÃn ein 6 og flest gengu eftir (bringubeinið sá um þyngdina) , en núna voru þau bara tvö, ég hef engin háleit markmið á árinu nema að fara að rækta aftur þegar beinið er gott og reyna að hlaupa meira. Það er alveg að koma.
Gleðilegt ár öllsömul, þakka liðið og lesturinn á sÃðasta ári!
4
Gleðilegt ár sömuleiðis!
Gleðilegt ár.
gleðilegt ár 🙂
Gleðilegt árið snúður…takk fyrir það gamla!