Eina sem ég hef komið í verk um helgina var að spreða fíflaeitri á flötina og stéttina. Það er allt og sumt.
Á föstudagskvöld var gott djamm í Heiðmörk. Það virðist hafa verið regla kvöldsins að rútur fóru villur vega. Í mínu tilviki sneri rútan við þegar kom að brú sem ökumaðurinn þorði ekki yfir. Síðan var sofið út. Sem á þessum bæ þýðir að vakna 10.
Hápunktur laugardagsins var síðan þegar Ungmennafélagið Ólafsvík var rassskellt fyrir að dirfast sigla undir fölsku nafni. Stærsti sigur okkar síðan 1971.
Keypti átta plötur úti. 4 ABBA og 4 Police. Telst til ég eigi fjórar af þeim á vínil og tvær á kassettu. Nú rúlar nostalgía.
Nenni ekki á Stjörnustríð í kvöld, held ég kíki aðeins á svarthvíta leikinn í sjónvarpinu. Ætli litaviðkvæmnin sé ekki svo mikil nútildags að annað liðið verði í lit? Hah. Sú var tíð að það þótti ekki vandamál að sýna Val – Fram í svarthvítu…
p.s. Hef aldrei gist á eins ógissligu móteli og því sem Icelandair, eða öllu heldur rútubílstjórinn þeirra holaði okkur niður á í Baltimore. Þarf að skrifa skammarbréf á morgun til þeirra, birti það svo hér.
p.p.s. Jú og þó. Herbergið sem ég var í hálfa nótt í Alice Springs var með litlum sandbing við rúmið. Held það hafi verið maurar. En herbergið sem ég fékk seinni nóttina (bað ekki um skipti, fór í millitíð) var fínt.